Tellodi maya (Telugu)

తెల్లోడి మాయ 

అరిటాకు విస్తర్లో నేను తింటుంటే 

తాటాకు గుడిసెల్లో నేను ఉంటూంటే 

పేదవాడినంటూ నన్ను హేళి చేసాడు 

ప్లాస్టిక్కు కాంక్రీటుతో నా నేల పూడ్చాడు

నా గాలి నా నీరు విషం చేసాడు 

ఇపుడు ఏవో బయోడిగ్రేడబులు మెట్రియల్సట వాడమంటాడు 

అర్ధమవ్వదు నాబోటి సిన్నోడికిదంతా 

తెల్లోడి మాయరా ఇది తెల్లోడి మాయ 

కష్టమొచ్చినా దుఃఖమొచ్చినా మొక్కే నా తల్లిని చూసి 

ఇష్టదైవమై నా ఇంట వెలసిన మూర్తిని చూసి 

రాయికి పూజ చేసే వెర్రోడివన్నాడు 

దేవుడు లేదు దైయ్యం లేదు సైన్సు చాలన్నాడు 

పూటకో శోకం రోజుకో రోగం ఉన్న మాబోటి బతుకుల్లో  

మరి సైన్సు తీర్చని బాధల మోర వినేదెవరు 

అర్ధమవ్వదు నాబోటి సిన్నోడికిదంతా 

తెల్లోడి మాయరా ఇది తెల్లోడి మాయ 

నా పల్లె పధ్ధతులు నా ఊరి పండగలు 

నా సంస్కృతిని నా సంబరాలను చూసి 

నాగరికత లేని ఆటవికుడివన్నాడు 

పట్నం వచ్చి ప్యాంటుషర్టేసి ఆఫీసుకెళ్ళమన్నాడు 

చెట్టు కింద నుంచి పీకిన పిలక మొక్కలా నేను 

బిక్కుబిక్కుమంటూ పండగరోజున ఒక్కడినే కూర్చుంటే 

ఫేసుబుక్కులోకెళ్ళి ఫ్రెండులు చేసుకోమన్నాడు 

అర్ధమవ్వదు నాబోటి సిన్నోడికిదంతా 

తెల్లోడి మాయరా ఇది తెల్లోడి మాయ 

ఎంతోమంది నాలాంటి నల్లోళ్ళనందరిని 

వేల ఏండ్లు వాళ్ళుండిన ఇండ్లలోనుంచి 

తన్ని తరిమేసి వాడి దొరతనం చాటాడు 

మీరు మనుషులే కాదంటూ ఈసడించుకున్నాడు 

ఇపుడు ఆ నల్లోళ్ళ బొమ్మల్ని మ్యూజియమ్ములో పెట్టి 

డబ్బిచ్చి మరీ చూసి అబ్బురపోతాడు 

అర్ధమవ్వదు నాబోటి సిన్నోడికిదంతా 

తెల్లోడి మాయరా ఇది తెల్లోడి మాయ 

మైథిలీ 

Tapana (Telugu)

 (A poem written in my mother tongue, Telugu)

తపన 

ఎటు చూసినా ఏ లోటూ లేని అనంతమైన సాగరం 

మరి ఎందుకో ఆ అలకు అంతులేని ఆరాటం 

మిన్నును ముద్దాడాలని ఒక కలను తాను కనింది 

ఆ తపన మదిని రగిలివేయ ఎగసి ఎగసి పడింది 

ఆ తపన మెచ్చిన సూర్యుడు ఒక చేయి అందించాడు 
మేఘమై తన చెంత చేరమని ఆహ్వానం పంపించాడు 
అది విన్న ఆ అల ఆనందంతో ఆవిరైపోయింది 
తనను తాను అర్పించి తన కలను నిజం చేసుకుంది 

కానీ గమ్యం లేని ప్రయాణాలు ముగియవుగా ఏనాటికి 
ఎంత దూరం వెళ్ళినా తాకలేదు ఆ మేఘం మింటిని 
ఇక ఒక కొండకు తల బాదుకుని వెక్కి వెక్కి ఏడ్చింది 
తన కన్నీటిలో తానే కరిగి వర్షమై కురిసింది 

ఏరుగా పారి సంద్రానికి చేరింది 
అందని మిన్ను కన్నా ఇంటి పట్టునే సుఖమని భ్రమసింది 
ఇంతలో ఒక అసంతృప్తి మళ్ళీ మొదలయ్యింది 
ఎదో తపన రగిలివేయ ఎగసి ఎగసి పడింది 

మైథిలీ 

Liberty, Equality, Fraternity, and the Bhagavad Gita

An article written by me

 https://www.indica.today/long-reads/liberty-equality-fraternity-and-bhagavad-gita/

A ship without a compass

I once saw a ship at sea that sailed funny
And the people on it said strange things too
    We need no compass to sail, they said
    We don't need to know North from South
    Our ship sails so fast, it is so good
    That we will somehow figure it out
Saying so, they merrily sailed along
The toiling crew with a privileged few

But who am I to laugh at them

For I am on one such ship too

    A pretty one, it is shiny and new

    I've heard it is called "Economic Progress"

    It is hurtling at top speed towards God-knows-where

    And the crew is too busy to find its moral compass

A reluctant passenger, I silently sit and pray

That we are not hurtling towards our very doom

August 14th, 2021

Inspired by the book "Small is beautiful" by E. F. Schumacher

Truth

Truth, a funny thing
It has very many sides
And no matter how you try to say it
One of those always gets left behind

I wondered why I could never find
A voice that was always right
I now understand that words, however nuanced,
Cannot capture Truth, try as they might

As age tempered with experience silences
The unanswerable questions of youth
I now understand why no one says —
“Silence is the language of Truth”

August 1st, 2021

The march to death

"Time for your bath", his mother yelled
From up the stairs, at little Johnny
Johnny, who hated his bath very much
Began the march on his dreaded journey

On his way up the stairs, he picked up a doll
And then a book and a truck and his old coat
He wore his coat and felt so smug
And picked up a few toys and then some more

As he heaved up the stairs with all his things
His mother looked and shook her head
"Take off your coat and drop your toys", she said
"You can only get in the bath fully naked"

In the bath, Johnny wondered why he accumulated
So many things when he knew
He couldn't keep anything on him in the end
Not even his favorite few

After thinking a while, Johnny chuckled to himself
As he looked back at what he'd done
"Well, I didn't dread my bath as much today
Sure, it was all pointless, but at least I had fun"

"The march to death" Written April 4th, 2021. 

The bird and the tree

Once upon a time on a giant tree
There lived a little birdie
He loved the tree as his brother
Oh so very fond they were of each other

But soon it was time for the bird to fly
And then the bird began to cry
He wanted the tree to come along
Because, he thought, together they belong

When the tree refused, the bird lost his cool
And called him a loser, a fool
Why does he stay stuck to a place, he thought
Doesn't the tree get bored at all?

The wise tree smiled and thus spoke
"My dear brother, I hate to see you go
But it is my dharma to take roots and stay
As is yours to grow wings and fly away

To who we are, my dear, let us stay true
And let us each do our duty as nature willed us to
So fly away, dear brother, to a new tomorrow
Do think of me, but without judgement or sorrow"

The bird, now happy, took off to fly
Spreading its wings in the sky so high
It looked down and waved at the tree
And saw on its branch another little birdie

Written on March 27th, 2021

Standing by the door

The lights are shining, the music blaring
Everyone is dancing merrily on the floor
Too shabbily dressed, too shy to enter
I resign to watching from the door

My heart yearns for a good dance
But my feet refuse to leave the door
Then I look around and I find him
As much a misfit as I am, perhaps more

"Shall we?", "Let us", our eyes converse
We hold hands and take a few steps gingerly
A few songs in and we find our rhythm
Soon we are lost in the ecstasy

So don't fret if ever you are not
The star at the center of the dance floor
You can still dance a great dance
Even if you are just standing by the door

January 16th, 2021